Nocą...

Nocą...

12 Comments Edit

Dobranoc kochani!
Już noc. Dom ciszą gra,
           Spokojem.
Cień się zatrzymał na suficie
           Lekko migocząc
Spogląda czy śpię z nadzieją,
           Że nie jest sam
Łóżko rozmawia ze skrzypiąca podłogą
           O świerszczu który cicho gra
Za szafą, spędzając sen z powiek,
            Przeczulonego człowieka.
Zasypia świat a raczej jego fragment!

                        Monika








Podobał Ci się tekst? Jeśli tak, to miło mi będzie jeśli go udostępnisz:

Dołącz do konwersacji

12 komentarze:

  1. Hanna B28 stycznia 2016 21:15

    Pięknie :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Unknown28 stycznia 2016 21:22

    Nie będę oryginalna :)Pięknie...

    OdpowiedzUsuń
  3. Kobieta Niezgodna28 stycznia 2016 21:25

    A więc i ja orginalna nie będę, bardzo dziękuję ;)

    OdpowiedzUsuń
  4. Najlepiej u mamy29 stycznia 2016 10:08

    Przepiękny, chyba każdy z nas jest czasami takim przeczulonym człowiekiem. Świetny ostatni wers. Już czekam na następny post!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Kobieta Niezgodna29 stycznia 2016 13:56

      Cieszę się, że Ci się podoba szczególnie, że ten rodzaj poezji jest dla mnie o wiele trudniejszy od rymowanek!

      Usuń
  5. szepty serca29 stycznia 2016 15:16

    wow :)
    kolejna poetycka dusza :)))
    gratuluję i proszę o więcej :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Kobieta Niezgodna29 stycznia 2016 16:56

      Dziękuję Ci pięknie!
      Właśnie wracam od Ciebie rozczulona i wzruszona, to ja gratuluję.

      Usuń
  6. Pawanna29 stycznia 2016 22:18

    Ujmujący wiersz...

    OdpowiedzUsuń
  7. ON ONA I DZIECIAKI29 stycznia 2016 22:49

    Piękny wiersz.

    OdpowiedzUsuń
  8. Kobieta Niezgodna30 stycznia 2016 06:34

    Dziękuję:)

    OdpowiedzUsuń

...a gdy komentujesz, czytelniku kochany, gdy pozostawiasz aktywności swej ślady, serce me rośnie, dusza się raduje, dlatego bardzo Ci za to dziękuję !!!

Subskrybuj: Komentarze do posta ( Atom )