Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Związki. Pokaż wszystkie posty

Właśnie dzisiaj w jednym z dużych serwisów internetowych przeczytałam taki artykuł...

"Nie ma szczęśliwego związku bez rozmowy. Komunikacja to droga do sukcesu. Ale nie wystarczy

pleść trzy po trzy (o zakupach, praniu, sprzątaniu...), by rozmowa odniosła pożądany skutek (czyt. zbliżyła was do siebie) musi być sensowna. Najlepiej, by w jej trakcie poruszyć 5 poniższych tematów.

5 tematów, na które codziennie powinnaś rozmawiać ze swoim partnerem. To klucz do udanego związku!

1. Co dobrego spotkało cię w ciągu dnia

Dzielenie ze sobą radości bardzo zbliża. Mówiąc o swoich sukcesach dajesz swojemu partnerowi możliwość, by poczuł się z ciebie dumny, szczęśliwy z powodu tego, co udało ci się osiągnąć. O ile nie jesteście toksycznym związkiem, twoja radość na pewno go uszczęśliwi.

2. Co złego się dziś wydarzyło

Związek polega także na dzieleniu się ze sobą swoimi porażkami i smutkami. Partner wiedząc, co cię spotkało będzie mógł cię pocieszyć, wysłuchać. I co nie mniej ważne, będzie znał przyczynę twojego gorszego samopoczucia.

3. Przyjaciele, rodzina

Mężczyźni nie plotkują (podobno), ale szczęśliwy związek to taki, który jest integralną częścią życia rodzinnego. Warto więc rozmawiać o tematach dotyczących najbliższych. W końcu jesteście rodziną.

4. Plany

Warto rozmawiać o planach wszelakiego rodzaju: co zrobicie w weekend, jak spędzicie następne wakacje, czy weźmiecie ślub, ile będziecie mieć dzieci. Rozmowy powinny krążyć wokół wspólnych działań, planów i celów. Przecież patrzycie razem w przyszłość, prawda?

5. Praca

Spędzamy bardzo dużo czasu w pracy. Nic więc dziwnego, że to ważny temat do dyskusji nie tylko o biurowych romansach, ale przede wszystkim problemach, sukcesach i nowych wyzwaniach.

No i z przykrością muszę stwierdzić, że...patrząc na te wytyczne, mój związek to...porażka, bo po mimo tego, że rozmawiamy ze sobą bardzo dużo, często i intensywnie, to cytowane przeze mnie tematy, bardzo często nam umykają !!!

☆Co dobrego a co złego czyli chwalimy i żalimy się i to codziennie 😲 ale jaki to ma sens? To tak jakbyśmy na siłę chcieli się dowartościować lub zdołować. Ja takie rozmowy zostawiam sobie dla psiapsiółek 😉

☆Przyjaciele, rodzina, tak ale od święta, szczerze to ja już wolę porozmawiać o pogodzie niż wałkować tematy naszych bliskich.

☆Praca to praca i dobrze gdy jest przyjemnością a związek nie powinien mieć na nią żadnego wpływu ani tym bardziej ona na niego!

☆I wreszcie plany! Ja tam wolę cieszyć się dniem dzisiejszym, bo gdy z planów nic nie wyjdzie, to szukania winnego nie będzie końca a wtedy wojna w związku murowana 😆

No to o czym my rozmawiamy?

I czy dla nas akurat rozmowa jest najlepszą formą komunikacji w związku?

1. O dzieciach, to temat rzeka i to bez dna!

2. O sporcie, bo to uwielbiamy!

3. O filmach które oglądamy wspólnie!

4. O jedzeniu które razem przyrządzamy i jemy!
5. O tym co nas śmieszy i smuci!
6. O tym dlaczego jesteśmy razem!
7. O wszystkim i o niczym!!!

Rozmowa jest ważna ale wałkowanie codziennie tych samych tematów, to kompletna porażka. Rozmowa ma bawić, pocieszyć a czasem nawet czegoś nauczyć ale temat często powielany staje się po prostu nudny!
Szkoda czasu na gadanie!!!
W związku najważniejsze jest działanie!!!

To nie rozmowa powinna być wyznacznikiem szczęścia w związku ale czyny, dlatego ja pozwolę sobie na to, aby nie do końca zgodzić się ze zdaniem cytowanego serwisu, że niby bez rozmowy nie ma szczęśliwego związku i zamiast pięciu tematów do codziennych rozmów, podam dziesięć moich sposób na to aby związek był szczęśliwy!!!

1. Codziennie mówimy sobie że się kochamy!
2. Pomagamy sobie w obowiązkach domowych!
3. Mamy wspólne zainteresowania które dają nam radość!
4. Szanujemy swoją prywatność!
5. Pamiętamy o tym, że każdy ma prawo mieć zły dzień!
6. Spędzamy czas tylko we dwoje!
7. Przytulamy się całujemy i kochamy zawsze i wszędzie (no może z tym kochaniem to nie koniecznie wszędzie 😂)!
8. Mówimy do siebie kotku, myszko, kochanie czy jak tam jeszcze chcecie 😉 nie tylko w domu ale także przy obcych ludziach!
9. Szanujemy się wzajemnie!
10. Pamiętamy że mowa jest srebrem a milczenie złotem czyli pozwalamy sobie na chwilę bez siebie!!!

Tylko tyle albo aż tyle a wszystko sprowadza się do jednego:

Związek jest jak wilki dwa a w nim oblicza dobra i oblicza zła, walczą one ze sobą nieustannie, wygrywa ten którego karmię.
Moim zdaniem nie ma związków idealnych ...ale co to tak naprawdę znaczy - związek idealny?
A co Wy o tym wszystkim myślicie???

Monika

Witam wszystkich którzy zaglądali już do mnie oraz tych, którzy są tutaj po raz pierwszy.
Zależy mi na tym abyście ze mną zostali jak najdłużej i dlatego chciała bym dzielić się z Wami troskami i radościami mojej codzienności, po to aby pokazać Wam, że nawet po ciężkich przeżyciach można jeszcze zaznać spokoju i szczęścia.
I choć w naszej rzeczywistości trudno sobie nie uszkodzić układu nerwowego, to w zaciszu domowym jest dobrze i oby tak pozostało jak najdłużej ;)

Tak to u mnie się potoczyło, że po kilkunastu latach małżeństwa zostałam rozwódką.

Zawsze dawałam sobie radę więc i w tym najtrudniejszym okresie jakoś sobie poradziłam.
Przeprowadzka z dwójką dzieci, jedna potem druga, rzucenie się w wir zajęć aby tylko nie myśleć o tym co i dlaczego właśnie mnie spotkało.
Był i okresie odreagowania ale o tym może innym razem.
I tak po jakimś czasie, chociaż jeszcze parę miesięcy wcześniej zarzekałam się, że nigdy więcej, zatęskniłam za uczuciem, za ciepłym spojrzeniem, dotykiem dłoni, wsparciem drugiej osoby, my ludzie nazywamy to, miłością.
Chociaż bardzo się bałam, że ktoś znowu może mnie skrzywdzić, zaczęłam rozglądać się wokół nieco uważniej i z nadzieją, że może jeszcze spotkam kogoś, komu uda mi się zaufać.
Dni mijały a mnie spotykały kolejne rozczarowania, swoją drogą to przykre, że na świecie jest tyle ignorantów, którzy aby zaspokoić swoje popędy, gotowi są prawie na wszystko!
Przykre to ale prawdziwe, szybko się zniechęciłam i postanowiłam, że jednak sama ze swoimi dziećmi będę budować nasze nowe życie.

I wtedy gdy już pogodziłam się ze swoim losem, pojawił się On, mój P. W ciągu dwóch lat wywrócił mój świat do góry nogami.
Mamy cudowną córeczkę, moi synowie mają w P. oparcie i przyjaciela a ja na reszcie jestem szczęśliwa.
Czekała mnie też kolejna przeprowadzka ale tym razem nie dlatego, że musiałam ale dlatego, że chciałam, chcieliśmy znaleźć dom dla naszej nowej rodziny.
Wiele się zmieniło, przede wszystkim to, że już nie muszę o wszystkim myśleć sama a odkąd pamiętam właśnie tak było.
I chociaż wcale nie jestem pewna swojej przyszłości a to dlatego, że takiej pewności mieć nie można, to cieszę się z tego co mam i nie żałuję, że jednak zaryzykowałam.

To, że jestem tutaj to też zasługa P. to on namówił mnie do powrotu, do pisania, do mojej wielkiej pasji, która została uśpiona i niemalże zapomniana.
Zakładając bloga nie miałam pojęcia jak to wszystko działa, ile pracy wymaga i ile się muszę nauczyć. Wiem, że wiele jeszcze muszę poprawić i że jeszcze wiele nauki przede mną. Staram się odnaleźć w tym świecie, znaleźć swoje miejsce, miotam się jeszcze szukając tego czegoś co pozwoli mi tu pozostać jak najdłużej. Dlatego przepraszam za wszystkie błędy i niedociągnięcia, i obiecuję się poprawić ;) liczę też na Waszą konstruktywną krytykę i dziękuję, że jesteście, za każdy komentarz i za obserwacje, nawet nie wiecie ile to dla mnie znaczy.

Teraz już zmykam do mojej córci, która jeszcze nie chodzi ale już sama wstaje, wystarczy aby było się czegoś chwycić, jednym słowem urwanie głowy szkoda, że jeszcze nikt nie wynalazł ochraniaczy i kasków na takie małe szkraby a tymczasem do następnego....

Moja mała akrobatka